Zulfiya ijodida badiiy nutq va ohang
Ushbu dissertatsiya Zulfiya ijodida badiiy nutq va ohang masalalarini tadqiq qilishga bag'ishlangan. Tadqiqotda Zulfiya she'riyatida monologik va dialogik nutqning o'rni, badiiy nutqning turlari va shakllari, lirik qahramon tabiati, uning poetik tasviri, monologik va polifonik ohang kabi masalalar tahlil qilinadi. Tadqiqot natijasida Zulfiya ijodining oʻziga xos xususiyatlari, badiiy-estetik yoʻnalishlari va XX asr oʻzbek sheʼriyatidagi oʻrni aniqlanadi.
Asosiy mavzular
- Badiiy asarda nutq va ohang muammosi: Ushbu bobda badiiy nutq va ohangning adabiyotdagi oʻrni, ularning poetik tasviri, monologik ohang, polifonik ohang kabi masalalar atroflicha tahlil qilinadi. Shuningdek, badiiy nutqning turlari va shakllari, lirik qahramon tabiati ham koʻrib chiqiladi.
- Zulfiya ijodida badiiy nutq turlari va shakllari: Bu bobda Zulfiya she'rlarida monologik va dialogik nutqning oʻrni, ularning badiiy-estetik xususiyatlari, lirik qahramonning obrazli ifodasi, uning hissiy va intellektual jihatlari tahlil qilinadi. Xususan, “Sensiz”, “Yuragimga yaqin kishilar”, “Mening tongim” kabi she'rlar misolida tahlil oʻtkaziladi.
- Zulfiya she'riyatida ohangning oʻrni: Uchinchi bobda Zulfiya she'riyatidagi ohangning oʻrni, uning monologik va polifonik turlari, lirik qahramon va ohangning oʻziga xosliklari tahlil qilinadi. Shoirning she'rlarida hayot va tabiat hodisalarini badiiy idrok etish va qayta yaratish, ularni estetik qimmatga sazovor qilish mahorati koʻrsatiladi.