Tarixshunoslik

Ushbu kitob Oʻzbekiston tarixini oʻrganishga bagʻishlangan boʻlib, u jahon tarixi fani tarixshunosligini oʻrganish va rivojlantirishning asosiy tamoyillari, Oʻzbekistonning yangi tarixi markazi, M.Ishoqov, O‘zbekiston xalqlari tarixnavisligining dolzarb vazifalari, Karim Shoniyozov, D.Alimova, «qayta qurish» davri tarixiy asarlari, mustaqillik yillarida chop etilgan asarlar tahlili kabi mavzularni oʻz ichiga oladi. Kitobda, shuningdek, Amir Temur va temuriylar davri, Chor Rossiyasining mustamlakachilik davrida Markaziy Osiyo xalqlari tarixi tarixshunosligi, O‘zbekistonning mustaqil davlat sifatida shakllanishi va uning tarixiy shaxsiyatlari, jumladan, Amir Temur kabi buyuk ajdodlarimizning tarixiy faoliyati hamda milliy ozodlik harakatlari ham yoritilgan. Ushbu kitob tarixchi olimlar va talabalar uchun Oʻzbekiston tarixini chuqurroq oʻrganishga yordam beradi.

Asosiy mavzular

• Mustaqil O‘zbekiston tarix fani va uning taraqqiyotidagi yangi bosqich.: O‘zbekiston tarix fanining mustaqillik yillarida erishgan taraqqiyoti, ilmiy tadqiqotlar va yangi bosqichlar, O‘zbekiston xalqlari tarixnavisligining dolzarb vazifalari, jumladan, tarixiy xotira va milliy ongni tiklashning ahamiyati haqida gapiriladi. Shuningdek, tarix fanini davlat siyosati darajasida o‘rnatilishi, xalqimizning haqqoniy tarixini tiklash va uni xalqqa etkazishning muhimligi ta’kidlanadi.
• O‘zbekiston xalqlari tarixining dolzarb muammolari.: Bu mavzu O‘zbekiston xalqlari tarixini o‘rganishdagi dolzarb muammolarni, jumladan, sovet davridagi tarixiy talqinlarning noto‘g‘riligi, milliy ehtiroslar ta’sirida haqiqatning buzilishi, shuningdek, o‘zbek xalqining kelib chiqishi va shakllanishi kabi masalalarni qamrab oladi. Tarixchilarning milliy ehtiroslar ta’sirida ilmiy asosdan yiroqlashgan asarlari ham tahlil qilinadi.
• Jahon tarixi fani tarixshunosligini o‘rganishni rivojlantirishning asosiy tamoillari.: Mavzu jahon tarixi fani tarixshunosligini o‘rganish va rivojlantirishning asosiy tamoyillarini, jumladan, tarixiy manbalarni chuqur o‘rganish, eski o‘zbek yozuvi, arab, fars tillari mutaxassislarini tayyorlash va shu bilan birga ingliz, fransuz, nemis tarixshunosligiga ixtisoslashgan kadrlarni etishtirish zarurligini o‘z ichiga oladi. Shuningdek, tarixchilarning xolislik va ob’ektivlik tamoyillari ham ta’kidlanadi.