Epistolyar romanda voqelikni badiiy tasvirlash imkoniyatlari va qahramon muammosi (Iogann Volfgang fon Gyotening “Yosh Verterning iztiroblari” hamda Iqbol Mirzoning “Bonu” romanlari misolida)

Ushbu dissertatsiya avtoreferati Johann Wolfgang von Goethening “Yosh Verterning iztiroblari” va Ikbol Mirzoning “Bonu” romanlarini qiyosiy-tipologik jihatdan tahlil qiladi. Tadqiqotda epistolyar roman janrining oʻziga xosligi, uning jahon va oʻzbek adabiyotidagi taraqqiyoti, ijtimoiy-tarixiy voqelikni badiiy tasvirlash imkoniyatlari, qahramon muammosi, xususan, muhabbat, yolgʻizlik va oʻz joniga qasd qilish motivlari hamda psixologizm masalasi chuqur oʻrganilgan. Epistolyar janrning genezisi, rivojlanishi va uning zamonaviy oʻzbek adabiyotida oʻrni ham tahlil qilingan.

Asosiy mavzular

  • Epistolyar janrning genezisi va rivojlanishi: Epistolyar janrning qadimiy ildizlari, uning Evropa va oʻzbek adabiyotida shakllanishi va taraqqiyoti, jahon adabiyotida uning oʻrni hamda zamonaviy oʻzbek nasridagi oʻrni atroflicha tahlil qilingan.
  • Epistolyar romanda ijtimoiy-tarixiy voqelik tasviri: Goʻtening «Yosh Verterning iztiroblari» va Mirzoning «Bonu» romanlarida ijtimoiy-siyosiy voqelikning badiiy tasvirlanish xususiyatlari, xronotop muammosi va ijtimoiy tengsizlik kabi masalalar tadqiq etilgan.
  • Muhabbat, yolgʻizlik va oʻz joniga qasd qilish motivlari: Ikkala romanda ham muhabbat, yolgʻizlik va oʻz joniga qasd qilish motivlarining markaziy oʻrin tutishi, ularning qahramonlar ruhiyatiga ta'siri va bu motivlarning tafakkur va ruhiy holatni ochib berishdagi oʻrni tahlil qilingan.
  • Qahramon muammosi va psixologizm: Epistolyar romanda bosh qahramon obrazining oʻziga xosligi, uning ichki dunyosi, psixologizmi, shuningdek, adresat obrazining yangi qahramon tipi sifatida tahlil qilingan.