Adabiyotshunoslikda Xusrav va Farhod munozarisinng qiyosiy-tipologik tahlili.

Ushbu maqola adabiyotshunoslikda Xusrav va Farhod munozarasining qiyosiy-tipologik tahliliga bag'ishlangan. Unda Alisher Navoiy, Nizomiy Ganjaviy, Amir Xusrav Dehlaviy va Qutb Xorazmiy kabi shoirlarning asarlarida bu munozaraning o'ziga xos talqinlari ko'rib chiqiladi. Maqolada munozaraning mohiyati, unda ifodalangan falsafiy g'oyalar, ishq tushunchasining talqini va qahramonlarning xarakteridagi o'zgarishlar tahlil etiladi.

Asosiy mavzular

Munozaraning mohiyati: Munozara hukmdor va oddiy hunarmand orasidagi ziddiyat emas, balki ikki turdagi ishqning ziddiyatidir. Dostonda ilohiy ishq kuylanadi.
Falsafiy g'oyalar: Munozarada insonning Allohga intilishi, ishqning zohiriy va botiniy jihatlari, insonning jamiyatdagi o'rni kabi falsafiy g'oyalar ifodalangan.
Ishq tushunchasining talqini: Har bir shoir munozarada ishq tushunchasini o'ziga xos tarzda talqin qiladi. Navoiyda Farhodning ishqi jon va ruh qovushmagan mahalda paydo bo'lgan.
Qahramonlarning xarakteridagi o'zgarishlar: Munozara jarayonida qahramonlarning xarakterida o'zgarishlar kuzatiladi. Xusrav Farhodning javoblaridan keyin o'zga bir tabiiy holatga, o'zgarishga tushadi.