Modals (1): permission, obligation, prohibition and no necessity

Ushbu sahifalar Advanced Unit 4a ning bir qismidir, unda modallarga e'tibor qaratilgan. U ruxsat, majburiyat, ta'qiqlash va zarurat yo'qligi kabi mavzularni qamrab oladi. Dialoglar, jadvallar va misollar orqali modallarni qanday ishlatish, ularning ma'nolari va qo'llanilishi tushuntiriladi. Shuningdek, grammatik qoidalarga rioya qilish, so'zlashuv va yozuvda to'g'ri qo'llash bo'yicha maslahatlar beriladi. Mashqlar bilan mustahkamlash uchun topshiriqlar ham mavjud.

Asosiy mavzular

• Ruxsat (Permission): "Can", "could", "is/are allowed to" kabi modal fe'llar ruxsat so'rash yoki berish uchun ishlatiladi. O'tmish zamonda "was/were allowed to" shakli qo'llaniladi.
• Majburiyat/Zarurat (Obligation/Necessity): "Must", "have to", "need to" fe'llari biror narsani qilish majburiyatini yoki zarurligini ifodalash uchun ishlatiladi. O'tmish zamonda "had to", "needed to" shakllari ishlatiladi.
• Ta'qiqlash (Prohibition): "Mustn't", "can't" fe'llari biror narsani qilish ta'qiqlanganini bildiradi. O'tmish zamonda "couldn't", "wasn't/weren't allowed to" shakllari qo'llaniladi.
• Zarurat Yo'qligi (No Necessity): "Don't have to", "needn't", "don't need to" fe'llari biror narsani qilish zarur emasligini anglatadi. O'tmish zamonda "didn't have to", "needn't have/didn't need to" shakllari ishlatiladi.
• "Let", "allow", "make" fe'llari: Ushbu fe'llar ruxsat berish yoki majburlash ma'nolarini ifodalash uchun ishlatiladi. "Let" va "allow" fe'llaridan keyin object + infinitive keladi, "make" fe'lidan keyin object + infinitive keladi. "Allow" fe'li "let" ga qaraganda biroz rasmiyroqdir.