Фархад и Ширин

Alisher Navoiyning "Farhod va Shirin" dostoni Farhod va Shirinning mashaqqatli sevgi qissasini hikoya qiladi. Asar muhabbat, sadoqat, qurbonlik, insoniylik va adolat kabi mavzularni o'z ichiga oladi. Navoiy ushbu doston orqali o'zining poetik mahoratini namoyish etadi hamda jamiyatdagi muhim ijtimoiy va axloqiy masalalarni ko'taradi. Dostonda Farhodning Shirin uchun qilgan fidoyiliklari va bunyodkorlik faoliyati orqali insonning yaratuvchanlik qudrati ulug'lanadi. Asar Sharq adabiyotining nodir namunalaridan biri hisoblanadi.

Asosiy mavzular

• Muhabbat va sadoqat: Farhod va Shirinning bir-biriga bo'lgan kuchli muhabbati va sadoqati dostonning asosiy o'zagini tashkil etadi. Ularning sevgisi turli sinovlar va to'siqlarga qaramay so'nmaydi.
• Qurbonlik: Doston qahramonlari o'z sevgisi yo'lida ko'plab qurbonliklarga tayyor ekanliklarini namoyon etadilar. Farhodning Shirin uchun tog'larni yorib ariq qazishi va o'z hayotini qurbon qilishi bunga yorqin misol bo'la oladi.
• Insoniylik va adolat: Asarda insoniylik, adolat va mehr-shafqat kabi tuyg'ular ulug'lanadi. Navoiy adolatli jamiyat qurish idealini ilgari suradi va zulmga qarshi kurashni qo'llab-quvvatlaydi.
• Yaratuvchanlik va bunyodkorlik: Farhodning bunyodkorlik faoliyati uning inson sifatidagi yuksakligini ko'rsatadi. U Shirin uchun ariq qazib, el-yurtga suv chiqaradi va shu orqali xalq mehrini qozonadi.