Farhod va Shirin (I- qism)

Alisher Navoiyning "Farhod va Shirin" dostoni, o‘zbek adabiyotining nodir namunalaridan biri bo‘lib, unda insoniy sevgi, sadoqat, do‘stlik va adolat kabi yuksak fazilatlar ulug‘lanadi. Doston, Farhod va Shirinning afsonaviy sevgisi orqali jamiyatdagi ijtimoiy muammolarni, hukmdorlar adolatini va inson qalbining go‘zalligini aks ettiradi. Asar, o‘zbek mumtoz adabiyotining yorqin namunasi sifatida, bugungi kunda ham o‘z ahamiyatini yo‘qotmagan.

Asosiy mavzular

• Sevgi va Sadoqat: Farhod va Shirinning bir-biriga bo‘lgan cheksiz sevgisi va sadoqati dostonning asosiy mavzularidan biridir. Ularning muhabbati turli sinovlardan o‘tadi, lekin ular o‘z sevgisiga sodiq qoladilar.
• Do'stlik va Hamjihatlik: Dostonda Farhodning do‘stlari bilan bo‘lgan munosabatlari, ularning bir-biriga yordami va hamjihatligi ham muhim o‘rin egallaydi. Do'stlik, qiyin vaziyatlarda yordam berish va bir-birini qo'llab-quvvatlash dostonning asosiy g‘oyalaridan biridir.
• Adolat va Hukmdorlik: Asarda hukmdorlarning adolati, xalq manfaati yo‘lida xizmat qilishlari masalalari ko‘tariladi. Adolatli hukmdor, jamiyat farovonligining kafolati ekanligi ta'kidlanadi.
• Mehnat va Qahramonlik: Farhodning tog‘ni yorib yo‘l ochishi, mehnatsevarligi va qahramonligi dostonning markaziy o‘rinlaridan birini egallaydi. Mehnat orqali har qanday qiyinchilikni yengish mumkinligi ko'rsatiladi.
• Olam va insonga muhabbat: Navoiyning insonparvarlik g'oyalari - dostonda olam va insonga muhabbat, inson qadrini ulug'lash, ezgulik va adolatni tarannum etish kabi mavzular orqali ifodalanadi.