Миртемир шеъриятида такрорнинг маъновий-услубий хусусиятлари

Ushbu avtoreferat Mirteymir she'riyatida takrorning ma'noviy-uslubiy xususiyatlarini o'rganishga bag'ishlangan. Tadqiqotda takrorning fonetik, leksik, grammatik va sintaktik turlari tahlil qilinib, ularning badiiy asarlarda qo'llanilishi va ma'no yaratishdagi o'rni ko'rsatilgan. Avtoreferatda takrorning badiiylikni oshirish, o'quvchiga ta'sir etish va asarning uslubiy xususiyatlarini belgilashdagi ahamiyati ochib berilgan.

Asosiy mavzular

Fonetitik takrorlar: Alliteratsiya, assonans va geminatsiya kabi fonetik takror turlari tahlil qilinadi. Ushbu takrorlarning she'riy asarlarda ohangdorlik va musiqiylik yaratishdagi roli ko'rsatiladi.
Grammatik takrorlar: Tashbehul-atrof, halqa, tardi aks, misra va band takrori kabi grammatik takror turlari o'rganiladi. Ularning she'riy asarlarda bog'liqlikni ta'minlash va ma'noni kuchaytirishdagi vazifasi aniqlanadi.
Leksik va leksik-sintaktik takrorlar: Anafora, mukarrar, takrir, epifora kabi leksik takror turlari tahlil qilinadi. Ushbu takrorlarning ma'noni ta'kidlash va fikrni ifodalashdagi ahamiyati ko'rsatiladi.
Mirteymir she'riyatida takrorning o'rni: Mirteymir asarlarida takrorning uslubiy xususiyatlari, ma'no yaratishdagi roli va badiiylikni oshirishdagi ahamiyati ochib beriladi.