Концепция возрождения садово-паркового искусства темуридов в ландшафтной архитектуре Узбекистана

Ushbu dissertatsiya avtoreferati O‘zbekiston landshaft arxitekturasida Temuriylar davri bog‘-park san’atini qayta tiklash konsepsiyasini o‘rganadi. Unda o‘rta asrlar bog‘-park san’atining evolyutsiyasi, Sharq mamlakatlari bilan o‘zaro ta’siri, jumladan, Temuriylar davridagi bog‘lar va ularning me’moriy-rejaviy yechimlari, shuningdek, O‘zbekiston iqlim sharoitida ularni tiklash bo‘yicha tavsiyalar tadqiq qilingan.

Asosiy mavzular

• Temuriylar davri bog‘-park san’atining kelib chiqishi va rivojlanishi: Qadimiy Misr, Mesopotamiya, Fors, Yunoniston, Rim, Xitoy, Yaponiya va Mavritaniya kabi davlatlarning bog‘-park san’ati XIV-XVI asrlarda O‘rta Osiyo «Chorbog‘» va «Xiyobon»larining shakllanishiga ta’sirini o‘rganadi.
• O‘rta Osiyo, Sharq va Shimoliy Hindiston bog‘-park san’atining o‘zaro ta’siri: O‘rta Osiyo, Sharq, Shimoliy Hindiston va Pokistonning XIV-XVII asrlardagi bog‘-park san’ati o‘rtasidagi o‘zaro bog‘liqlik va farqli jihatlar aniqlanadi.
• «Chorbag‘» va «Xiyobon»larning me’moriy-rejaviy yechimlari va tipologiyasi: XIV-XVI asrlarda «Chorbag‘» va «Xiyobon»larning rejaviy yechimlari va fazoviy tashkil etilishi tahlil qilinadi.
• Temuriylar bog‘larini O‘zbekistonda tiklash omillari: O‘zbekiston landshaft arxitekturasida Temuriylar davri bog‘larini qayta tiklashning o‘ziga xos jihatlari va omillari aniqlanadi.
• Temuriylar bog‘larini tiklash bo‘yicha loyihaviy takliflar: Temuriylar davriga oid ayrim bog‘larni zamonaviy landshaft arxitekturasida qayta tiklash bo‘yicha loyihaviy takliflar va modellar ishlab chiqiladi.