Процессы освоения и орошения земель в Центральной Фергане В 50-60 годах XX века.
Ushbu maqola Oʻrta Osiyo respublikalarida, xususan, Oʻzbekistonda, 1950-1960-yillarda qishloq xoʻjaligini, ayniqsa paxtachilikni rivojlantirish, yangi yerlarni oʻzlashtirish va sugʻorish tizimlarini kengaytirish boʻyicha olib borilgan davlat siyosati va uning oqibatlarini tahlil qiladi. Maqolada keyingi besh yillik (1951-1955 yillar) rejalarda va Oʻzbekiston Kompartiyasi Markaziy Qoʻmitasining IX qurultoyida (1952 y.) paxtachilikni rivojlantirish, sugʻoriladigan yerlarni kengaytirish va yangi yerlarni oʻzlashtirish asosiy vazifa sifatida belgilangani koʻrsatilgan. 1952-1954 yillardagi hukumat qarorlari va buyruqlari asosida Fargʻona vodiysida, xususan, Fargʻona, Andijon va Namangan viloyatlarida yangi yerlarni oʻzlashtirish va sugʻorish ishlari jadallashgani, bu ishlarga katta miqdorda mablagʻ sarflangani hamda bu jarayonning iqtisodiy va ekologik oqibatlari haqida soʻz boradi. Maqolada Fargʻona vodiysida paxta yetishtirishni koʻpaytirish maqsadida olib borilgan bu siyosat natijasida koʻp tarmoqli xoʻjalik rivojlanishining buzilgani, qishloq xoʻjaligida monokultura — paxtachilikning ustunlik qozongani, bu esa salbiy oqibatlarga olib kelgani taʼkidlanadi.